Blog over onze reis
8 MAART
In het paradijs (door Fleur en Bavo)
De laatste week van onze 10 weken in Kameroen sluiten we af in een heel paradijselijke omgeving. We zitten namelijk in Kribi, een niet al te groot havenstadje aan de kust van de Atlantische oceaan. Kribi is gekend om zijn heel grote haven, maar er is ook een kleine vissershaven. De mannen gaan in houten kano’s op de zee de netten uit te werpen. Een hele groep anderen trekt dan de netten op het land.
In een vissersrestaurant hebben we ’s avonds superverse vis gegeten! Echt lekker.
We zijn nu helemaal niet ver van de evenaar, maar door de verfrissende zeebries is het hier super aangenaam. We verblijven in Les gites de Kribi, enkele chaletjes in een woud van palmbomen, kokosnootbomen en ook mangobomen. Er is een heerlijk zwembad, meestal voor ons alleen en ook twee jacuzzi’s.
Op het einde van het park is een stilstaand meertje met krabben (die in holletjes kruipen) en vettige slijkspringers (een soort kruising tussen een vuilgrijze vis en een kikker, met twee korte voorpootjes, en die springt over het water).
We hebben de chutes van Lobé bezocht: dat zijn heel grote watervallen die recht in zee komen. Maar nu is het bijna het droge seizoen en dus is er niet zo veel water in die watervallen. We voeren met een kano naar de waterval en zagen veel Afrikaanse watervogels, zoals een soort van pinguin.
Toen we terugkwamen was er een heuse stormvlaag: een voorsmaakje van het regenseizoen. Gelukkig konden we op tijd schuilen in een charmant strandhotel. Op het strand zijn er trouwens veel strandbarrekes, met een heel mooi zicht over de zee.
Het grappige is dat er hier wel veel blanke toeristen rondlopen. Dat zijn we na meer dan twee maanden in zwart Afrika niet meer gewoon.
23 FEB
Lekkernijen uit Kameroen (door Fleur en Bavo)
Het eten hier is zeker niet zoals we gewoon zijn in Antwerpen. Je vindt hier bijvoorbeeld geen worstenbroodjes, melk, sushi, salami, kaas, hotdogs, chips, peren, mandarijnen, aardbeien, grof brood, ... Je vindt dat wel als je goed zoekt, maar enkel in heel dure supermarkten. In de kleine winkeltjes wordt een beperkt aanbod verkocht: voorverpakt wit brood, bananenchips, cacaobonen, drank, ....
Veel groenten en fruit op de markt, zijn niet zo mooi als bij ons: vaak zijn ze geblutst, of hangen vol zand en er zijn bruine plekken op; soms zitten er mieren op of hebben er insecten of slakken aan geknabbeld. Doordat ze in het hete zonlicht liggen zijn ze ook vaak overrijp of hangen de anders frisgroene bladeren er slap bij. Je kan hier niet per kilo kopen: aardappelen worden verkocht per emmer, bonen per bekertje en prei of tomaten per stuk. Astrid is dol op de spotgoedkope (amper 30 eurocent) , verse avocado's.
De dag begint met een eenvoudig ontbijt: wit brood met honing (heerlijkheid uit Kameroen!), boter, choco (geen Nutella wel Brolitella), smeerkaas, soms kippenvlees uit blik of met bananen (Léons lievelingseten). 's Middags eten we hetzelfde. In de namiddag staat er versgeplukte papaya, ananas, zuurzak (een groene dikke vrucht, met wit, naar peer smakend vruchtvlees) of watermeloen op het menu.
Het avondeten is sober en bestaat uit groenten met rijst, pasta, plantains (een soort van bananen), aardappelen, bonen of yam. Vlees ligt hier gewoon op een houten plank in de volle zon en is dus niet hygiënisch. Vlees en kip zijn trouwens erg duur (want het aanbod is schaars). Vis wordt niet bewaard in de koeling dus laten we die ook links liggen. We moeten daarom vindingrijk zijn met ingrediënten die we niet gewoon zijn en toch schotels maken die we lusten. Een heel lekkere is huckleberry (een soort van spinazie), gestoofd met tomaten, look en ui en geserveerd met rijst. Of de favoriet van mama en papa: gekookte witte kool, plantains en een paar tomaten. Of die van Fleur: stoofpotje waar okra, tomaten, ui en witte rijst in zitten. Alles aangestoofd met palmolie en gekruid met een Afrikaansbouillonblokje. We maken eigenlijk altijd eenpansgerechten, omdat we niet genoeg kookpotten hebben. Die kookpotten zijn trouwens van gietaluminium, wegen zwaar en worden superheet!
Maar ons eten is soms nog eenvoudiger: spaghetti met enkele preistengels in stukjes, en een half pakje gedroogde preisoep als smaakmaker; of witte rijst met een blik groentenmacedoine en tomatenpuree erdoor. We raken gewoon aan 'less is more' eten...
Een zeldzaam aperitief bestaat uit gedroogde cacaobonen, bananenchips, gepelde pinda's en gezouten koekjes.
De drankjes zijn ook anders: limonade van Top, superzoet, waarvan de Top Grenadine Léons lippen en tong knalrood kleurt, goedkope lauwe pils, gezoet papaya- en ananassap, chemischsmakenende dolait drinkyoghurt. Hoe zoeter en hoe kleurrijker, hoe liever ze het hier hebben.
Soms vind je rare dingen: zo is er een eetbare steen (kaolin): een soort klei, die goed zou zijn voor zwangere vrouwen, reuma, keelpijn, oorpijn, maagpijn, indigestie, noem maar op. Of gedroogde colabonen die, in tegenstelling tot Coca Cola, verschrikkelijk vies en bitter smaken, maar blijkbaar niet voor de lokale bevolking. Aan de kant van de weg staan soms verkopers met geschoten aap of gordeldier (om op te eten).
Soms spelen we een spel: 'Naar wat verlang je het meest van eten?' ... En dan roept iedereen door elkaar: worstenbrood, taart, sushi, hamburgers, cava, whisky, chocolade, cornflakes, rode appels, ijsjes, chips, frietjes, snoepjes, sopeitjes, cupcakes, appelsap, citroen, peren, snickers, bruin brood, nen duvel, een smoske, ....
17 FEB
Uitstap naar Pongo-Island (groepswerk door de klas van Juf Astrid, Meester Léon, Juf Fleur en leerling Bavo moehahahaha)
Vandaag gingen we naar Pongo Island (een opvangpark voor Chimpansee-weesjes, gesticht door de Franse Patricia Leschaev. Het park bestaat al 16 jaar. Daar worden jonge aapjes opgevangen waarvan de ouders zijn gedood of gevangen (om op te eten door de lokale bevolking).
Voor we naar het eiland gingen moesten we manden fruit kopen op de markt. Fruit als gift voor de apen in het opvangcentrum. Ze eten bananen, ananassen en papaja’s. Het Pongo-Songo Chimpansee eiland bestaat uit drie eilanden: één voor de baby’s en jonge aapjes (0-9 jaar) (met Banane de deugniet) , één voor de pubers (tot ongeveer 20 jaar) met Citron de leider en ook nog een heel groot voor de groep volwassen apen waarvan Kiwi de leider is. De apen krijgen vaak fruitnamen van de verzorgers. We gingen naar de eilanden met een speedbootje.
Toen we aankwamen liepen de chimpanseetjes rustig naar het eten. Er was een schattig aapje dat opgepakt werd door een meisje. Toen trok Banane het meisje haar broek af! De aapjes zijn net kinderen: ze zijn jaloers op anderen, ze willen altijd spelen en luisteren niet.
Eentje wou Astrid een knuffel geven, waarna Astrid hem in haar armen nam. Het aapje Babane wist dat Léon van actie houdt en wilde hem tackelen!
De babyaapjes tot 5 jaar drinken nog melk. Uit een papfles. Ze gingen zich verstoppen om dan dat papflesje open te draaien.
De apen zitten op een eiland omdat een eiland omgeven is door water en ze er dus niet van kunnen. Maar … sommige onder hen hebben helemaal geen schrik van water. Zwemmen kunnen ze niet, maar wel stappen.
Eentje kwam vervaarlijk dicht bij ons bootje, maar hij vond water blijkbaar toch wat koud.
De heenweg naar Pongo island was niet gemakkelijk. De chauffeur snel en wiggelwaggelig, zodat Fleur wagenziek werd en moest overgeven. Maar op de terugweg (ongeveer 1,5 uur) hadden we toch wel wat voor, zeker! De weg was heel slecht omdat het de nacht ervoor heel hard had geregend (zo erg zelfs, dat ons huis was ondergelopen). Onze auto was een wrak op vier wielen. Na een tijdje zelfs maar op drie wielen, want er brak een wiel af! Daar stonden we dan in panne … in the middle of nowhere … zonder gsm bereik … op een aarden weggetje waar bijna niemand langskwam.
Gelukkig kwam er een gele auto aan, een clando (een soort van geheime taxi). Die auto was nog erger dan dat vorige wrak: de voordeur kon niet toe, het plafond hing half open, de vloer was verroest, de zetels waren vastgelast met bouten, en het rook er naar geiten). We zaten al met acht in de taxi, en na een tijdje stapte er nog een oude vrouw bij. Toen zaten we met vier vooraan, en 5 achteraan, in de koffer massa’s bananen en op het dak nog bananen.
We reden door een heel grote plantage: vol met palmbomen en rubberbomen. Ze hangen een bakje aan de rubberboom en vangen het (witte) sap op. Nadien maken ze er bijvoorbeeld autobanden en rekkers van.
Toen we terug waren in Edéa hebben we een lekkere cola gedronken op een terrasje, om na te genieten van dit avontuur.
Reactie plaatsen
Reacties
Mooi zeg, foto's en tekst. (Blijkbaar liep ik wat achter.)
Flink werk van alle klasgenoten samen. Boeiende verhalen, leerrijke informatie, spannend avontuur midden in de bosjes.
Echt, levensecht.
Amai wat een avontuur...onvergetelijk?... "super" jullie gezin op avontuur in Afrika... kids met groot aanpassingsvermogen en brede horizon ❤naar t beeld van de trotse ouders...
13 FEB
Hagedissen vangen (door Bavo)
Ik had gemerkt dat de kinderen een nieuw spelletje hadden bedacht. Hier zitten prachtige hagedissen. De ene soort heeft een grijs lijf en een oranje kop en staart. Een andere is lichter grijs met felgroene vlekken. Allen hebben ze een fonkelende blik, aandachtig wakend en speurend naar eten of iets dat beweegt. Een hagedis kan zijn staart afwerpen bij gevaar. "Ah zo", dachten Léon en Astrid. "Nu, dt zouden wij wel eens willen zien. En we zouden die willen pakken, zo een kwispelstaart.".
Maar hoe vang je zo een snel beestje? Met stenen ernaar gooien was geen geslaagd idee. Ten eerste zijn hagedissen klein en vinnig, ten tweede is mikken en raak werpen moeilijker dan het lijkt en ten derde is het niet echt diervriendelijk.
Dus schoten ik en mijn tekenfilmherinnering te hulp.
STAPPENPLAN: HOE VANG IK EEN HAGEDIS?
1. Neem een emmer
2. Neem een touw en bevestig dat touw aan een stokje.
3. Zet het stokje onder de emmer, zodat die schuin staat. Leg wat aas onder de emmer.
4. Wachten maar. En als een hagedis naar het aas kruipt, moet je snel aan het touwtje trekken!
Astrid en Léon hebben nog geen hagedis gevangen, maar al twee keer was het toch heel nipt.
9 FEB
Over de brommers en auto's (door Léon)
Hier zijn heel veel brommers. Op de brommers zitten er soms één, twee of drie of vier mensen! Soms rijden de kleine baby’s op de brommers: ze zitten dan vooraan aan het stuur. Die brommers vervoeren matrassen, bakken bier, kippen en varkens in manden, lange buizen en takken. Zo een snelle en coole brommer wil ik ook.
In de auto’s is het heel warm. En we zaten in een auto en toen ging de band stuk. En er zijn nog veel meer banden kapot gegaan. De auto’s zien geel en zwart; dat zijn de taxi’s. De taxi’s hebben veel krassen en blutsen. De ramen zijn gebarsten kapot. Ik zou niet graag zo een kapotte auto willen.
2 FEB
Typisch Afrikaanse vlechtjes (door Fleur)
Op 2 februari 2017 zijn we exact een maand in Kameroen. Ook op 2 februari ’17 krijgen Astrid en ik gekleurde vlechtjes.
Astrid is volledig paarsharig na een hele dag vlechtjes leggen en ik (ook na een hele dag in een veel te warm kapsalon) ben nu blauwharig.
Eerst viel de pijn wel mee, maar na een hele dag neerzitten word je toch wel moe en dan doet het alsmaar meer pijn. Gelukkig is het wel een mooi eindresultaat. Ps: je kan er super mooie kapsels mee maken!!!!!!!!!!!!!!
Vlak nadat we van het kapsalon kwamen begon de halve finale van de Africa Cup met … Kameroen tegen Ghana. Onze vraag was natuurlijk :‘ Wie gaat er winnen?’. Exact 94 minuten en 2 goals later was de stand 2 voor Kameroen en 0 voor Ghana. Hopelijk word Kameroen de beste van Afrika.
Reactie plaatsen
Reacties
Dag Meester Bavo en zijn studenten,
Als de truc met de emmer niet lukt:
Dynamiet
Verkleden als sexy hagedis
Cadeautje met bokshandschoen op springveer
Wegwijzer naar "gratis insectenbuffet"
Laat maar weten of het werkt.
Jan
PS: ziet er een geweldig avontuur uit daar!
PPS: Van Kameroen naar de Franse Alpen. Bavo, ge riskeert wel ne serieuze thermische schok! :)
Hallo Fleur
De meesten vinden je haar leuk, origineel, apart enz...
Sommige jongens vinden het net iets te speciaal. ;-) (o.a. Dalil)
We hopen dat je het leuk hebt met je nieuwe kapsel.
We missen je in de klas.
Hopelijk ben je snel terug.
Ben je al een beetje bruiner geworden?
Daaaaaaaaaaaaag Veeeeeeeeeel Pleziiiiiiieeeeeeerrrrrrr
Groetjes
Je klasje
30 JAN
Schoolreis naar Douala door meester Bavo
Vandaag moet iedereen vroeg opstaan. Er staat een schoolreis gepland naar het Maritiem Museum en de kathedraal van Douala.
Nadat iedereen goed ingesmeerd was tegen de equatoriale zon, die ook door een dikke wolkenlaag schadelijke Uv-stralen stuurt, gingen we de straat op om te zoeken naar een taxi. Al rap vonden we Emanuel die ons veilig in zijn gammele taxi naar het centrum van Douala zou brengen. Amper enkele meter voor onze plaats van bestemming kreeg de taxi platte band en moesten we dat korte eind nog te voet slenteren (rap doorstappen is hier niet aangeraden door het warme en vochtige klimaat).
Op weg dus naar het Maritiem Museum van Douala. Op een maandag. Tja …. “Désolé, monsieur, mais le musée est fermé le lundi.”
Verandering van programma dus, dan gingen we naar het Doul’art museum, met moderne Kameroense kunst. Onderweg kwamen we een defilé tegen van de douane van Douala, die toevallig een feestdag hadden.
Toespraken, een regiment soldaten en een heuse fanfare. In de hitte zagen we een van de soldaten flauwvallen. Ook voor de lokale bevolking is het warm in Douala. We genoten van een koel drankje in de schaduw van een boom voor we verder op weg gingen.
Het was nog altijd maandag, en ook het Doul’art museum was gesloten. Maar niet getreurd, er stond ook nog een bezoek aan de majestueuze kathedraal op het programma.
Na een wandeling tussen claxonnerende auto’s en manoeuvrerende brommers door, zagen we de grote kerk voor ons opdoemen. Op de houten banken waren veel mensen aan het bidden, beduidend meer dan in een Vlaamse kerk op een doordeweekse dag. Het was er lekker fris en misschien zochten die mensen daar ook verkoeling zoals wij.
Het was net 12u toen we de kathedraal verlieten en in de naastgelegen school was het speeltijd. Joelende kinderen in blauwgele uniformen speelden door elkaar. Het was een unicum voor hen toen ze de ‘white men’ in het oog kregen. Het was duidelijk dat ze die niet elke dag zagen, en zeker niet op hun ‘speelplaats’.
Na een tussenstop in een plaatselijke hamburgertent keerden we met de taxi naar huis. Ook al hebben we niet kunnen bezoeken wat we wilden, het blijft een belevenis om de hectiek en micro-economie in de straten van een Afrikaans stad te zien.
Volgende week is een nieuwe schoolreis gepland. Dit keer zal de leraar wel nakijken of het maritiem museum open is.
26 JAN
Eindelijk verfrissing
Eindelijk hebben we een zwembad gevonden. Eerst waren we naar een reuze grootte en reuze mooie waterval gaan kijken. Toen we de gids hoorden vertellen over een zwembad dachten we gelijk:'Dat doen we'. 3 dagen later lagen we al te relaxen in een kool zwembad. Het openbaar zwembad van Bafoussam behoorde vroeger toe aan de eigenaar van een hotel(hotel met zwembad). Het staat al 20 jaar leeg omdat de eigenaar stierf. Ze wouden de moed nog niet opgeven en dus hebben ze er een verdiep op geplaatst. Daar eindigde het mooie verhaal ook, het pand staat nu tot op de dag van vandaag nog leeg. Het enige wat ze niet hadden opgegeven was het openlucht zwembad. De entree was 0,76 EURO voor een kind en 1,52 EURO voor een volwassene. Een goedkope verfrissing.
22 JAN
Op weg naar wifi (door Fleur)
De wifi werkt niet, we hebben dus geen contact met de rest van de wereld. We zijn nu naar het franstalig dorpje Bafoussam gereden en hier verblijven we tot na
Het is hier ook veel rustiger en gezelliger dan in Bamenda.
Al was de rit een korte (3u) maar helse rit naar wifi. Het nadeel is dat er hier vele meer muggen zijn en ik sta dus al vol met beten AAAAAAAAAARRRRRRRRRGGGGGGG.
19 JAN
naar de markt (door Astrid )
Gisteren zijn we met een taxi naar de markt gegaan. In zo een taxi zitten soms 17 mensen, maar we zaten gelukkig enkel met ons vijven. De taxi zag er vrolijk uit, zelf geschilderd met veel versieringen (pluchen diertjes, spiegeltjes). Op de markt was het heel druk. Er waren veel kraampjes: met groenten, fruit en schoenen en kleren.
Er was een kraampje dat alleen maar platains verkocht (een soort bananen), en eentje dat allerlei soorten bonen verkocht: zwarte, witte, rode, met stipjes, … Ook stond er een schaal met gedroogde vissen.
Aan een standje kon je dingen kopen voor als je een kapperszaak had en je kunt je haar daar ook laten vlechten.
Dan zijn we naar een supermarkt gegaan. Daar verkochten ze waspoeder, heel grote zakken met spaghetti, ook melkpoeder, grote zakken rijst, Kameroense thee. Maar we vonden geen vliegenmepper. Nee, we moeten eerlijk zijn, we zijn er gewoon vergeten achter te zoeken :-)
16 JAN
De eerste schoolweek in de klas van meester Bavo (door Bavo)
Onder een zacht stralende oranje zon begint vandaag de tweede week school voor de kinderen. Ik schets even de voorbije schoolweek.
Op hun eerste schooldag belden de drie scholiertjes met een rugzak gevuld met boeken en schriften aan.
Ik opende de deur van mijn kleine klasje, de woonkamer van ons appartement. Astrid wilde aan de eettafel zitten, terwijl Léon liever op zijn knieën aan de salontafel bukte en Fleur zich in een makkelijke stoel (met vers gewassen ondergoed) nestelde .
Flink zochten ze hun boek of schrift met rekenen en gingen aan de slag. Bij alle drie ging ik een woord uitleg geven over de taken die ze moesten doen. En al gauw werd het stil in de klas. Voor even. Toen werd het een levendig schoolgebeuren, zoals ik denk dat het ook in sommige lagere schoolklassen is: zacht geneurie, vragen stellen aan de meester zonder vinger opsteken (i am old school :-) ), liggen en staan naast de stoel, een andere plek zoeken, of vragen 'hoe lang nog voor het speeltijd is?'. Allemaal tekenen dat ze zich goed voelen in het klasje. En ze leggen een stevig tempo aan de dag. De oefeningen en taken gaan er vlot door.
De speeltijden duren altijd langer dan een kwartier en het begin van de schooldagen is gedurende die eerste week verschoven van 'half tien' naar 'het is kwart na tien, nu moeten we echt wel beginnen'.
Om dat een beetje onder controle te krijgen heb ik een geluidsfragment van een 'old school' schoolbel in mijn gsm geladen. Zeker Léon 'mag ik nog eens op de bel duwen, papa?' is fan.
Op de speelplaats spelen ze 'Minecraft' of oefenen ze hun dansje "You're the one that I want" uit de film Grease. Of tikkertje of gooien ze steentjes 'om-ter-dichtst-naar-de-muur'
Af en toe werken we ook klasoverschrijdend. Zo helpt Fleur Astrid met haar spellingboekje en kan ze ook een handje toesteken bij Léon zijn wiskunde. Tijdens een van haar taallessen moest ze een scheldalfabet maken. Samen zochten ze 'Azijnpasser Astrid', 'Big Mama Bavo' of nog beter 'Bedplasser Bavo', 'Foempel Fleur', 'Gatllikker Griet' en 'Looser Léon'. Ik heb dus al een bijnaam!
15 JAN
De wegen van Bamenda (door Léon)
In Afrika zijn de wegen van zand en vol putten. Ik zag een blote mens (zo arm dat hij geen kleren kon kopen, nvdr) en ik zag een stuk van zijn piemel en ik zag zijn kont. We zijn naar een café geweest, de We We Bar. Je kon er Top en American Cola drinken.
Reactie plaatsen
Reacties
Heb zojuist aan oom johan de foto van griet getoond hij kende haar niet ?jullie blog blijft boeiend! Al een kooitje met hagedissen?
Wel wel over de hele wereld zijn musea op maandag gesloten maar ik kan begrijpen dat je het impulsief doet om een positieve noot hebben. Een strop maar met nog meer goesting verder doen?
Het is daar dus super leuk ik hoop dat jullie snel trug komen maar maak nog super veel plezier Riaz en ik vinden het grapige fotostot snel Astrid Fleur en Leon ☺????????????????????????✌???⏳? veel plezier nog xxxx
Bedplasser Bavo en gatlikker Griet, het komt daar helemaal goed met die van den Dam in den Afriek!!
Dag luitjes! Wolfi hier.Misschien moet je hem en onderbroek geven hoor want anders is het een beetje vies.
Wauw! Leuke blog! geniet daar maar van de Afrikaanse avonturen! toedeloe!
Zo een leuk verslag. ? maar gaat het werk van ons griet naar wens of is er nog trammeland?
Ik volg jullie blog vol nieuwsgierigheid en met een glimlach op mijn mond. Haha Leon is kort maar krachtig. Geniet volop samen. Liefs van ons uit het verre Poppel x
Hej Léon
Deze morgen hadden we zwemmen.
Omdat meester Sam mee op sportklassen is deze week dacht ik : een zwembeurt lekker spelen .
Nou moe niks daarvan want de bus kwam niet .
Dan maar droogzwemmen in de klas . Iedereen op de buik en trappelen maar. Die les moet je nog inhalen dan he! Op de rug mag ook . Niet duiken.
Dag ! Juf nadine
(Hen ik ook al een bijnaam?)
9 JAN : De school van Meester Bavo is eindelijk open.
8 JAN ; We zijn eindelijk in Bamenda na een rit van 3uur. We hebben een binnenpleintje en ook hier is het niet zo warm s'avonds.
5 JAN : Onze reis naar Tatum duurde normaalgezien maar 9uur toch hebben we 12uur waarvan 2uur op een super hobbelige weg gereden .We vertrokken om 7u30 in Doala en kwamen aan om 19u30 in het donker in de boerderij. Gelukkig zijn er hier geen malariamugen en het is hier s'nacht super koel.
4 JAN : We zijn net even gaan wandelen in de buurt en er waren een paar kindjes en ze zwaaiden naar ons en wij dan ook naar hen. Morgen vertrekken we om half 8 naar Tatum . We bezoeken daar de vader van een vriend van Léon, de vader heeft een boerderij met paarden en varkentjes en er dichtbij is er een thee-bos.
2 JAN: We zijn er . Het is hier superheet ,maar gelukkig hebben we in ons appartement een airco dus als we het te koud hebben gaan we gewoon op het balkon staan. Super, niet???
We hebben ook een paar mooie foto's die kan je hier zien. Bijvoorbeeld dat er hier ook ikea borden zijn, deuren van de opnieuw en co en eten van de colruyt.
Weetjes
Hoelang duurt de reis ? Met de auto: 95 U,Te voet: 1285 U
Hoelang duurt de reis nog??? 61 nachten
Waneer ? Vanaf 2 Januari 2017 tot 11 Maart 2017 .
Waar? Afrika ,Kameroen ,Bamenda
Hoe ? We gaan met het vliegtuig
Reactie plaatsen
Reacties
Dat zal best fijn zijn daar nog 2 dagen en jullie komen naar huis ik kan niet meer wachten?
Zo zonnig is het hier niet toch zullen jullie hier geen problemen hebben om te wennen☺ binnen gezellig spelen mama kokkerellen papa in het park lopen ik zie het zo voor me!en weet je donder komt kopjes geven aan mij en ik mag ze aaien?